توضیحاتی در مورد کتاب
رئیس ستاد مشترک ارتش (JCS) -گروهی از افسران ارشد که ارتش، نیروی دریایی، نیروی هوایی و تفنگداران دریایی را رهبری میکنند- شاید تاثیرگذارترین شخصیت نظامی در ایالات متحده باشد. رئیس مشاور نظامی اولیه رئیس جمهور است و اغلب چهره عمومی نیروهای مسلح است. به عنوان مدافعان اولویتهای ارتش، برخی از روسای جمهور از این نقش برای کمک به شکلدهی سیاست استفاده کردهاند، اما برخی دیگر از این موقعیت به عنوان فرصتی برای ترسیم جهتهای سیاست جدید یا به چالش کشیدن اولویتهای ریاست جمهوری استفاده کردهاند.
مدیریت نظامی تحلیلی پیشگام از قدرت رئیس JCS است که نور جدیدی بر روابط غیرنظامی-نظامی در ایالات متحده می تاباند. شارون کی وینر با استفاده از مطالعات موردی مفصل بحث های مربوط به بودجه دفاعی از زمان پایان جنگ سرد، بررسی می کند که چه زمانی و چگونه رئیس JCS با ترجیحات سیاست دفاع غیرنظامی مخالفت می کند. او نشان می دهد که در شرایط مناسب، رئیس می تواند یک کارآفرین سیاست گذاری باشد، اهداف کاخ سفید را به چالش بکشد و برای منافع ارتش لابی کند. با این حال، میزان نفوذ سیاسی رئیس توسط ترجیحات روسای خدماتی که ریاست شاخه های ارتش را بر عهده دارند محدود می شود. وینر همچنین تکامل نهاد JCS را بررسی می کند و تعامل رئیس با رئیس جمهور و وزیر دفاع را روشن می کند. ادغام جزئیات تجربی و مشارکتهای نظری، مدیریت ارتش شرح قانعکنندهای از شرایطی ارائه میکند که تحت آن قدرت رئیس JCS به حداکثر میرسد.
فهرست مطالب
Table of Contents
List of Abbreviations
1. Structure, Politics, and Influence
2. The Chairman and Jointness
3. The Origins of Norms for the Joint Chiefs of Staff
4. Creating a Stronger Chairman
5. Leaving the Cold War Behind
6. Transformation
7. Sequestration
8. The Chairman, the Joint Chiefs of Staff, and Civil-Military Relations
Acknowledgments
Notes
Index